Σκεπτικοί φύγαμε από την αίθουσα του ULB. Άλλοι συμφωνήσαμε, άλλοι διαφωνήσαμε με τον στοχαστή Δημήτρη Δημητριάδη. Άλλοι και τα δύο. Το δίωρο της ομιλίας και της συζήτησης πάνω στο Απρόσβατο, το βράδυ της Πέμπτης, μας ξεκούνησε από τις απλές καθημερινές σκέψεις, μας έφερε μπροστά σε θέματα που ίσως να αποφεύγαμε να συζητήσουμε ακόμα και με τον εαυτό μας. Τελικά δεν είχε τόσο σημασία αν συμφωνήσαμε ή διαφωνήσαμε με τις θέσεις και απόψεις που ακούστηκαν. Αυτό το ταρακούνημα ήταν που άξιζε να ζήσει κάποιος και κρίμα που δεν ήμασταν πολλοί αυτοί που το ζήσαμε.
Δίκιο λοιπόν στη επιμονή της Σταυρούλας Γάτσου για την παρουσία του Δημήτρη Δημητριάδη στις γνώριμες για αυτόν Βρυξέλλες και κλείνω με τα δικά της λόγια από την παρουσίαση που έκανε η ίδια για τον «γκρεμιστή» Δημήτρη Δημητριάδη.
————————————————-
«Απόψε έχουμε τη χαρά να γίνουμε μάρτυρες μιας πρόσκλησης στο απρόσβατο, θεωρώντας αυτή την ομιλία σταθμό για τον πλάστη Δημήτρη Δημητριάδη.
Ο σπαραγμός κατέχει μια σημαντική θέση στο έργο του Δημήτρη Δημητριάδη όμως θα ήθελα να σχολιάσω το εξής. Κατά την πρώτη συγγραφική του περίοδο τον βλέπουμε να λειτουργεί ως γκρεμιστής, κι αυτά του τα έργα χαίρουν σήμερα ιδιαίτερης προβολής.
Ομως ο Δημήτρης Δημητριάδης δεν είναι μόνο γκρεμιστής, είναι γκρεμιστής
είναι όμως και πλάστης. Κρατά το σπαθί μα κρατά και τον κρίνο.
Στους Κατάλογους 1-4, αναφέρει
ΚΑΤΑΛΟΓΟΙ
Πρέπει να χτυπηθεί η γέννα στη ρίζα της
για να γεννηθεί μια νέα γέννα.
Πρέπει να ανατραπεί η παρούσα πίστη
για το μέσα του κρανίου
ώστε να μετατραπεί η τρύπα των βόθρων
σε μήτρα θαυμάτων, σε ρήτρα εξαγνιστικών δραμάτων, σε κόσμο κοσμημένο αλλιώς.΄ «
Απόσπασμα από την ΕΙΣΑΓΩΓΗ στην ομιλία του Δημήτρη Δημητριάδη με τίτλο « Το απρόσβατο » , Βρυξέλλες 29.11.2012
Δεν υπάρχουν σχόλια για το άρθρο "Ο Δημήτρης Δημητριάδης στις Βρυξέλλες."