Εκλογές 2024: Ceci n’est pas un maire … δήμαρχος μόνο κατ’ όνομα

Ο διάσημος πίνακας του René Magritte «Ceci n’est pas une pipe» επισημαίνει τη διαφορά μεταξύ μιας πίπας και της εικόνας μιας πίπας. Ο Βέλγος ζωγράφος αποκαλείται πρωτοπόρος του παραλόγου και ακριβώς ο ίδιος παραλογισμός αντικατοπτρίζεται στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Αρκετοί δήμαρχοι που θα εκλεγούν την ερχόμενη Κυριακή, δεν θα αναλάβουν στα αλήθεια, παρά μόνο θα κρατήσουν τον τίτλο.

Σχεδόν όλοι οι σημαντικοί πολιτικοί συμμετέχουν στις τοπικές εκλογές. Το πρώτο βήμα προς την πολιτική εξουσία είναι μια ισχυρή τοπική βάση. Αυτοί οι πολιτικοί, ωστόσο, έχουν φιλοδοξίες υψηλότερες από την τοπική κοινότητα. Μετά τις εκλογές της 9ης Ιουνίου, έγιναν υπουργοί σε μια περιφερειακή κυβέρνηση ή ελπίζουν να γίνουν υπουργοί στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση.

Στο Βέλγιο, υπάρχουν πολλοί κανόνες σχετικά με το ποιες πολιτικές εντολές μπορούν να συνδυαστούν και ποιες όχι. Η διπλή θέση υπουργού και δημάρχου, απαγορεύεται εν προκειμένω.

Ωστόσο, τι Βέλγιο θα ήταν αν δεν υπήρχε λύση: κρατάς τον τίτλο του δημάρχου, αλλά τη δουλειά την κάνει ένας αντικαταστάτης, ο «εν ενεργεία δήμαρχος». Τα πλεονεκτήματα είναι ότι μπορείς να διατηρήσεις τον τίτλο του δημάρχου και αν -για κάποιο λόγο- χάσεις τη δουλειά σου ως υπουργός, έχεις έτοιμη εναλλακτική.

Τα τελευταία χρόνια, πολλοί υπουργοί στο Βέλγιο ήταν επίσης δήμαρχοι, κάτι που σίγουρα θα ξαναδούμε και μετά τις εκλογές της 13ης Οκτωβρίου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Φλαμανδός υπουργός-πρόεδρος Matthias Diependaele (N-VA), ο οποίος είναι πολύ πιθανό να παραμένει (άρα να εκλεγεί ξανά) δήμαρχος της μικρής πόλης Zottegem, ή ο Bart De Wever (N-VA) -ο οποίος προορίζεται να είναι ο επόμενος πρωθυπουργός- που θα θυμίσουμε ότι παραμένει (και ενδεχομένως ξαναβγεί) δήμαρχος Αμβέρσας.

Το σύστημα αυτό έρχεται σε αντίθεση με τους νέους κανόνες που αφορούν τις τοπικές εκλογές στη Φλάνδρα (οι τοπικές εκλογές διοργανώνονται από τις περιφέρειες στο Βέλγιο). Οι νέοι κανόνες ήθελαν να ενισχύσουν τη δημοκρατία, δίνοντας στους πολίτες πιο άμεσο λόγο για το ποιος θα έπρεπε να είναι δήμαρχος. Ένας από τους κανόνες, λοιπόν, ορίζει ότι ο δήμαρχος είναι το πρόσωπο με τις περισσότερες ψήφους από το κόμμα της πλειοψηφίας. Η φήμη – πόσο μάλλον όταν αυτή ξεπερνά τα στενά όρια της κοινότητας- βοηθά έναν πολιτικό να γίνει ακριβώς αυτό, αλλά ταυτόχρονα τον κρατά μακριά από τον δημαρχιακό θώκο.

Θυμίζουμε πως οι αυτοδιοικητικές εκλογές θα διεξαχθούν σε δημοτικό και επαρχιακό επίπεδο στο Βέλγιο την Κυριακή 13 Οκτωβρίου. Διαβάστε περισσότερα στο σχετικό άρθρο του Newsville, εδώ.