Ανθρώπινα…
"Έγειρε το κεφάλι και με τα χέρια στον αυχένα άφησε τα λυτά της μαλλιά να κυλήσουν αργά στο λεπτό της λαιμό μέχρι που ήρθαν κάλυψαν το αριστερό της στήθος. Έτσι, κυρίαρχη του ρυθμού και των αισθήσεων της, μονόστηθη ιέρεια της ηδονής, έμοιαζε υποταγμένη χωρίς να είναι."
Διαδρομές
Ρίχνω μια ματιά στα τραπεζάκια. Η Ελλάδα της τελευταίας 10ετίας πίνει φρέντο και Kaiser, η φραπεδούπολη αντιστέκεται με όσες δυνάμεις της απομένουν να διατηρήσει το όνομα και τη θιγμένη αξιοπρέπεια…
Περί υδάτων …
-Δε μου λες, αυτή
την ξανθιά περσόνα της TV με το πλούσιο στήθος, σε κάτι πρωινάδικα, πως την κόβεις;
-Την αληθινή
ξανθιά ή την άλλη;
-Γιατί έχει καμιά
διαφορά, και οι δύο μεταμφιεσμένες είναι. (συνέχεια)
Το συναίσθημα της αηδίας.
“Πρόσωπα οικεία ζωντανεύουν μέσα στις σελίδες, σεργιανίζουν οι αναμνήσεις στα σοκάκια της μνήμης, τόποι γνωστοί, αδιέξοδοι, γόνατα ματωμένα
, οι αποτυχημένοι που αγάπησα, οι επιτυχημένοι που μίσησα, τελικά ποιος κέρδισε και τι;…”
Ο κακός Σαμαρείτης
"... Δεν ξέρανε δηλαδή, κρατούσανε και κάτι σημαίες με κοντάρια… Το κέρατό σας τσογλάνια! Ποιον κοροϊδεύετε μωρέ!"
Σαν υπνοβάτες
«Δε φυτρώνουν άλλο λουλούδια πάνω από τον τάφο του λόρδου Μπάιρον», αναφώνησε, βγαίνοντας στο διάδρομο.
Γνώριμοι Εφιάλτες
Σηκώθηκα 3 και μισή, μούσκεμα στον ιδρώτα, σα μεθυσμένος ναύτης που ξυπνά μέσα στη τρικυμία (συνέχεια)
