Νέα κυβέρνηση: ανακίνηση στους σιδηρόδρομους και ηλεκτροκίνητα για όλους;

Η νέα κυβέρνηση, ο συνασπισμός της Αριζόνα όπως λέγεται, ξεχειλίζει από φιλοδοξίες, αλλά όσον αφορά τη σιδηροδρομική κυκλοφορία εμμένει στους στόχους της τελευταίας κυβέρνησης, του συνασπισμού Βιβάλντι: 30% περισσότεροι επιβάτες, πάνω από το 90% των τρένων να κινούνται στην ώρα τους, τα μισά από όλα τα τρένα να είναι νέα και μείωση 30% στον αριθμό των ακυρωμένων δρομολογιών.

Η κρατική σιδηροδρομική εταιρεία του Βελγίου SNCB και η εταιρεία σιδηροδρομικής γραμμής Infrabel θα πρέπει να οργανωθούν διαφορετικά. Πάνω από όλα, η κυβέρνηση θέλει οι σιδηροδρομικές μεταφορές να γίνουν «κατευθυνόμενες ως προς τη ζήτηση». Αυτό θυμίζει τη μεταρρύθμιση της φλαμανδικής εταιρείας δημόσιων μεταφορών De Lijn που ξεκίνησε πριν από μερικά χρόνια, με τη μετάβαση από τη βασική κινητικότητα στη βασική προσβασιμότητα.

Οι προσφορές της SNCB θα είναι προσαρμοσμένες στις «πραγματικές ανάγκες των ταξιδιωτών, δίνοντας προτεραιότητα σε γραμμές με υψηλό αριθμό επιβατών και μειώνοντας τον αριθμό των στάσεων σε μέρη με χαμηλή ζήτηση». Σε ανθρώπινους όρους, οι στάσεις που επισκέπτονται λιγότεροι επιβάτες θα έχουν λιγότερα τρένα. Οι σταθμοί όπου μόνο λίγοι άνθρωποι παίρνουν το τρένο καθημερινά θα κλείσουν οριστικά. Εντελώς αντίθετα από αυτό που ήθελε ο προηγούμενος υπουργός κινητικότητας Gilkinet: ένα τρένο κάθε μισή ώρα σε κάθε σταθμό.

Τα μεγαλύτερα οικονομικά κέντρα θα χρειάζονται συχνότερες υπηρεσίες προαστιακού. Αυτό μπορεί κάλλιστα να είναι δυνατό για τις Βρυξέλλες, όπου υπάρχουν όλο και περισσότερες διαδρομές με δύο γραμμές προς κάθε κατεύθυνση. Αυτά τα τρένα θα έχουν επίσης καλύτερες ευκαιρίες σύνδεσης με τη De Lijn της Φλάνδρας, τον φορέα εκμετάλλευσης της Βαλλονίας TEC και την STIB στις Βρυξέλλες.

Ένα δίκτυο πάνω στο ελβετικό μοντέλο

Η συμφωνία συνασπισμού μιλά επίσης για «μετάβαση σε υπηρεσίες με βάση το ελβετικό μοντέλο». Αυτή η φράση φέρει ξεκάθαρα την φλαμανδική εθνικιστική σφραγίδα του N-VA. Για χρόνια, το κόμμα υποστήριξε την κατάργηση των διακρατικών γραμμών – «Κανείς δεν μετακινείται από την Οστάνδη στο Eupen ή από την Αμβέρσα στο Σαρλερουά» – και την εισαγωγή συντομότερων, αποκεντρωμένων σιδηροδρομικών συνδέσεων, προσαρμοσμένων στην πραγματική κίνηση των προαστίων.

Χάρη σε αυτήν την αποκέντρωση, η νέα κυβέρνηση θέλει επίσης να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των μαζικών καθυστερήσεων των σιδηροδρομικών μεταφορών. Οι Βρυξέλλες διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο, εδώ. Επί του παρόντος, πολλές σιδηροδρομικές υπηρεσίες διέρχονται από τον πολυσύχναστο κόμβο Βορρά-Νότου των Βρυξελλών. Η κυβέρνηση αναγνωρίζει ότι ακόμη και αν εγκαταλειφθούν οι μακροχρόνιες διακρατικές συνδέσεις, οι Βρυξέλλες εξακολουθούν να έχουν πολύ μικρή χωρητικότητα για διαμετακόμιση. Σκοπεύει να εξετάσει τρόπους αύξησης αυτής της ικανότητας. Μια σκέψη πάνω σ” αυτό θα ήταν περισσότερα τρένα μέσω της «δυτικής γραμμής» (μέσω Molenbeek και Koekelberg) ή μέσω της «ανατολικής γραμμής» (μέσω Etterbeek και της Ευρωπαϊκής Συνοικίας).

Μια άλλη επιλογή θα μπορούσε να είναι επίσης η διάνοιξη μιας νέας σιδηροδρομικής σήραγγας για διεθνή τρένα κάτω από το κέντρο των Βρυξελλών για να δημιουργηθεί περισσότερος χώρος για τα εγχώρια τρένα στην τρέχουσα ζεύξη Βορρά-Νότου. Είναι μια ιδέα που ήδη κυκλοφόρησε από την Infrabel το 2019 με την ανακοίνωση μιας μελέτης σκοπιμότητας. Παραμένει ωστόσο ένα πολύ μακροπρόθεσμο έργο. Το ερώτημα είναι αν θα βρεθούν ποτέ τα απαιτούμενα κονδύλια και αν είναι τεχνικά εφικτό.

Το Carpooling πιο ελκυστικό και «κοινωνική μίσθωση» για ηλεκτρικά οχήματα για όλους

Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα εξακολουθούν να είναι σχετικά ακριβά. Η νέα κυβέρνηση θέλει να διερευνήσει εάν είναι δυνατόν να διατεθούν τέτοια αυτοκίνητα σε εργαζόμενους κάτω από ένα συγκεκριμένο όριο εισοδήματος μέσω της κοινωνικής μίσθωσης.

Το σχέδιο είναι να γίνει το carpooling πιο ενδιαφέρον οικονομικά χάρη σε πρόσθετες φορολογικές ελαφρύνσεις. Αυτό θα πρέπει να είναι διαθέσιμο σε όλους τους εργαζόμενους και «όχι μόνο στο προσωπικό σε εταιρείες που οργανώνουν και υποστηρίζουν αυτού του είδους τα ταξίδια».