To μυστήριο με την απουσία γυμνών στηθών στην γέφυρα «Tettenbrug» της Οστάνδης

Η γέφυρα Count de Smet de Naeyer είναι μια από τις πιο διάσημες γέφυρες στην Οστάνδη, το κορυφαίο παραθαλάσσιο θέρετρο της χώρας. Και όμως σχεδόν κανείς δεν αποκαλεί τη γέφυρα με αυτό το όνομα. Όλοι στην Οστάνδη την ξέρουν ως γέφυρα ως «Tettenbrug», γέφυρα των Στηθών, δηλαδή. Από πού προέρχεται, όμως, αυτό το ασυνήθιστο όνομα; Και πού πήγαν τα γυμνά στήθη;

Αν φτάσετε στην Οστάνδη με τρένο, περνάτε κάτω από αυτήν. Αν πάρετε το λεωφορείο ή το τραμ για την Ανατολική Ακτή, περνάτε από πάνω της. Μπορείτε επίσης να τη διασχίσετε με ποδήλατο ή με τα πόδια και μπορείτε να παρκάρετε το αυτοκίνητό σας εκεί δίπλα, δωρεάν. Η γέφυρα Count de Smet de Naeyer ή «Tettenbrug» είναι μια σημαντική γέφυρα σε αυτή την παραθαλάσσια πόλη.

Η γέφυρα τέθηκε σε λειτουργία το 1905 και πήρε το όνομά της από τον τότε υπουργό Οικονομικών και Δημόσιων Έργων και αργότερα Βέλγο πρωθυπουργό, Paul Joseph de Smet de Naeyer.

Ο Λεοπόλδος Β”, ο τότε βασιλιάς, ήθελε αυτή η γέφυρα να συνδέει τις παλιές αποβάθρες Mercator με τις νέες αποβάθρες και τη δεξαμενή έκπλυσης Spuikom. Ο De Smet de Naeyer ενέκρινε τα σχέδια για μεγάλη επέκταση του λιμανιού της Οστάνδης. Σε αντάλλαγμα, στη γέφυρα δόθηκε το όνομά του.

Ο οδηγός της πόλης Marc Loy μεταφέρει τακτικά τουρίστες εκεί. «Η φαντασία των ανθρώπων είναι ατελείωτη», λέει γελώντας. «Αλλά η πραγματική ιστορία είναι μόνο μια. Η γέφυρα χτίστηκε σε σχέδια του αρχιτέκτονα Alban Chambon. Ο Chambon ήταν αρχικά γλύπτης, γαλλικής καταγωγής και ήταν αυτός που ανέθεσε σε πολλούς άλλους γλύπτες να δημιουργήσουν γλυπτά για να διακοσμήσουν τους διάφορους πυλώνες της γέφυρας».

«Και στις δύο πλευρές των τεσσάρων πυλώνων της γέφυρας εμφανίστηκαν αγάλματα γυναικών με γυμνό στήθος. Αυτό ήταν το μόνο που χρειάζονταν οι κάτοικοι της Οστάνδης για να της δώσουν το όνομα Γέφυρα των Στηθών».

Τι απέγιναν λοιπόν όλα τα γυμνά στήθη;

Τα χάλκινα αγάλματα ημίγυμνων γυναικών στέκονταν στους πυλώνες της γέφυρας μόνο για λίγα χρόνια. Τι τους συνέβη, μπορεί να εξηγήσει ο Erwin Mahieu. Είναι συλλέκτης και παθιασμένος με την ιστορία της Οστάνδης και του κοντινού Bredene.

«Κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πολέμου, οι Γερμανοί αφαίρεσαν τα αγάλματα από τη γέφυρα. Το 1916, είχαν μεγάλη ανάγκη από χαλκό για να φτιάξουν επιπλέον πυρομαχικά. Τα χάλκινα αγάλματα είχαν μεγάλη περιεκτικότητα σε χαλκό. Κανένα κομμάτι χαλκού δεν ήταν ασφαλές από τις δυνάμεις κατοχής».

«Όποιος είχε χαλκό στην κατοχή του ήταν υποχρεωμένος να τον παραδώσει. Διαφορετικά τους επέβαλαν πρόστιμο ή τους έστελναν φυλακή. Οι Γερμανοί ζήτησαν ακόμη και όλα τα χερούλια και τα ρόπτρα από τις εξώπορτες. Στα σπίτια των ντόπιων που δεν τους παρέδιδαν με τη θέλησή τους, οι Γερμανοί απλά τα ξήλωναν από τις πόρτες».

Τι απέγιναν όμως οι γυμνές γυναίκες της γέφυρας; Σύμφωνα με τον Erwin Mahieu, δεν υπάρχει αμφιβολία: «οι Γερμανοί κατακτητές απλώς φόρτωσαν τα χάλκινα αγάλματα σε ένα τρένο και τα πήγαν στους φούρνους τήξης στη Γερμανία για να τα κάνουν θήκες για σφαίρες και χειροβομβίδες».

Θα επιστρέψουν κάποτε τα γυμνά στήθη, άραγε;

Για πάνω από έναν αιώνα, η Tettenbrug παραμένει χωρίς γυμνό στήθος. Θα αλλάξει ποτέ αυτό; «Αν υπήρχε ποτέ ένα σχέδιο για να φέρουμε πίσω αυτά τα αγάλματα, σίγουρα θα ήμουν υπέρ αυτού», λέει ο δήμαρχος, Bart Tommelein.

«Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε με τους ανθρώπους της πολιτιστικής κληρονομιάς και να φτιάξουμε αντίγραφα αυτών των αγαλμάτων. Είμαστε μια πόλη με πολιτισμό και σεβόμαστε την κληρονομιά μας. Φυσικά, όλα εξαρτώνται από την τιμή, αλλά αν μπορέσουμε να επαναφέρουμε αυτά τα στήθη, νομίζω ότι θα ήταν μια υπέροχη ιδέα».