Πρόγραμμα Πανηγύρεως Ιερού Ναού Ελλάδος

Γαϊδούρα με ανεβάζουν, γαϊδούρα με κατεβάζουν. Μια ζωή. Κι εγώ σκύβω το κεφάλι και προχωρώ. Και τα καπούλια μου αρέσκονται σε 2-3 καμτσικιές. Για να προχωρώ σκυφτά. Πιο σκυφτά. Ακόμη πιο σκυφτά !  

Έχουν δίκιο.Τη Ρωμιοσύνη μην τη κλαις! Ούτε τη γαϊδουροσύνη! Μουλάρωσα, τα στύλωσα και δεν πάω πουθενά. Ώσπου να πάν ΑΥΤΟΙ στον Πουθενά.  

Αντέχω. Στην κοπιώδη εργασία, στον καύσωνα, στην πείνα, στη δίψα, στη λιτοδίαιτα, στα λιθόστρωτα σοκάκια της Βουλής ΚΑΙ της Ζήνωνος. Με στριμώχνουν στη γωνία «μνημονιακά» αλλά και «ημιονοπαραγωγικά». Και πάλι σκύβω. Αλλά τα μάτια δεν κλείνω. Σφάζονται παλλικάρια για το ωραίο αργυρόφαιο περιρρίνιό μου, τη λαχταριστή κοιλιά και τη μασχάλη μου. Τα καμπυλωτά καπούλια μου ανέκαθεν στήριζαν την Ελληνική Οικονομία και την Ονοτροφία.  

‘Όλοι με ποθούν κι όλες με ζηλεύουν. Κι ο σύντροφός μου ο Ονούλης «πόσο μου αρέσουν τα καπούλια σου» μου λέει. Κι ο ανέραστος εραστής μου ο Ονοκράτος το ίδιο μου λέει. Ξεκαπίστρωτα φαρισαϊκά γαϊδούρια κι οι δυο.Αλλά εγώ….. Βαράτε με… Φορτώστε με… Σπρώξτε με… Είμαι μια κοινή Κοινή Ρωμιά γαϊδάρα. Ένα γομάρι-τομάρι. Μία equusasinus που σας κλείνει το μάτι, σας γυρίζει το…. καπούλι και σας αγνοεί !  

Κάθε βράδυ, κουνάμενη συνάμενη, στολίζομαι με χαϊμαλιά, χάντρες και φυλαχτά, παίρνω το τσαντάκι μου και βγαίνω σεργιάνι στο μπαλκόνι του στάβλου μου. Με πιάνει το παράπονο. Σιγογκαρίζω τα Λιανοτράγουδα και ογκανίζω Ποίησην. Αν και γήινη ‘Ονα, είμαι βλέπετε Ιχθύς, ευαίσθητη και γαϊδουροπόλα. Τις προάλλες με οδήγησαν ομπρός στον κύριον Δικαστήν για τις φωνασκίες μου και τις θορυβώδεις διαμαρτυρίες μου στις Πλατείες. Γιατί δεν άφηνα τα υπόλοιπα γαϊδούρια να κάνουν τη δουλειά τους. Δηλ. να σκύβουν. Για αντίποινα στο Όργανον που με αλυσόδεσε (πάντα από τα καπούλια) του απάντησα δις έμμετρα:  Με κλαγγήν μυρωδάτου πόρδου, που είναι ο όρκος του Ρωμιού και σάτυραν Σουρ-ιού.  

Γεώργιος Σουρής (1853-1919)   Ποιος είδε κράτος λιγοστό

Ποιος είδε κράτος λιγοστό
σ' όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;

Να τρέφει όλους τους αργούς,
να 'χει επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;

Να 'χει κλητήρες για φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε
τον κλέφτη να γυρεύουνε;

Κλέφτες φτωχοί και άρχοντες με άμαξες και άτια,
κλέφτες χωρίς μια πήχη γη και κλέφτες με παλάτια,
ο ένας κλέβει όρνιθες και σκάφες για ψωμί
ο άλλος το έθνος σύσσωμο για πλούτη και τιμή.

Όλα σ' αυτή τη γη μασκαρεύτηκαν
ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν
δεν ξέρομε τι λέγεται ντροπή.

Ο Έλληνας δυο δίκαια ασκεί πανελευθέρως,
συνέρχεσθαί τε και ουρείν εις όποιο θέλει μέρος.

Χαρά στους χασομέρηδες! χαρά στους αρλεκίνους!
σκλάβος ξανάσκυψε ο Ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.
Γι' αυτό το κράτος, που τιμά τα ξέστρωτα γαϊδούρια,
σιχτίρ στα χρόνια τα παλιά, σιχτίρ και στα καινούργια!

Και των σοφών οι λόγοι θαρρώ πως είναι ψώρα,
πιστός εις ό,τι λέγει κανένας δεν εφάνει…
αυτός ο πλάνος κόσμος και πάντοτε και τώρα,
δεν κάνει ό,τι λέγει, δεν λέγει ό,τι κάνει.

Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προς πάππου κι από παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.

Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο-
να παριστάνει τον Ευρωπαίο.
Στα δυο φορώντας τα πόδια που 'χει
στο 'να λουστρίνι, στ' άλλο τσαρούχι.

Σουλούπι, μπόι, μικρομεσαίο,
ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.

Και ψωμοτύρι και για καφέ
το «δε βαριέσαι» κι «ωχ αδερφέ».
Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς
σαν πιάσει πόστο: δερβέναγάς.

Δυστυχία σου, Ελλάς,
με τα τέκνα που γεννάς!
Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα,
τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

Το ‘50 δουλεύαμε για να αναστηλώσουμε την Ελλάδα..
Το ‘70 δουλεύαμε για να κάνουμε μια καλύτερη Ελλάδα..
Το ‘90 δουλεύαμε για μιαν Ευρωπαϊκή Ελλάδα…
Το 2010 δουλεύαμε για μιαν ανύπαρκτη Χώρα.. Το 3011 θα εξακολουθούμε να σκύβουμε για να ΤΟΥΣ δουλεύουμε.  

Όνοι και Όνες όλου του κόσμου ενωθείτε. Δεν έχετε να χάσετε τίποτα παρά τις φορβιές σας. «Αύτη ή κλητή και αγία ημέρα του Μνημονίου, η μία των Σαββάτων, ή βασιλίς και κυρία, εορτή εορτών Μεσοπρόθεσμου και πανήγυρις έστι πανηγύρεων!…». Το Πανηγύρι μετά κλαμπατσιμπάνων στον περίβολο του Ιερού Ναού Οσιομάρτυρας Ελλάδος ΤΩΡΑ αρχίζει.  

Ποτέ δε συνειδητοποιήσαμε ότι απλά μας…δουλεύουνε…!!!!!